کد مطلب:29409 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:14

گنجینه پرسمان » اعتقادات

اگر كسي گويد از كجا دانستي كه اولي الامر ائمه معصومين اند شايد مقصود خداوندهمه خلفا و حكام آنها باشد ؟

بـچند دليل دانستيم :اول اينكه هر پادشاهي كه برعيت خود دستور دهد كه حكام خود را اطاعت كـنـيد مقصودش آن حكامي است كه خود پادشاه معين كرده است نه هر حاكمي و لو آنكه به زور برمردم مسلط گردد , و يا حاكمي كه از جانب دشمن پادشاه منصوب باشد . دلـيل دوم اينكه اولي الامر شامل آن فرمانفرماياني كه در زمان پيغمبر بودند نيزمي شود (1) مانند روساي لشكر كه پيغمبر معين مي فرمود و حكامي كه بشهرها مي فرستادمانند معاذ بن جبل كه از جانب او به يمن رفت , و ابن ام مكتوم را كه در مدينه حاكم فرمود , و خود بغزوه بيرون رفت بدليل قـولـه تـعـالـي ( سوره نسا آيه : 83 ) : و اذا جاءهم امر من الامن او الخوف اذاعوا به ولو ردوه الي الرسول والي اولي الامر منهم لعلمه الذين يستنبطونه منهم . و چـون مـقـصـود از فرمانروايان عهد پيغمبر صلي اللّه عليه و آله و سلم بخصوص آنهابودند كه از جانب آن حضرت منصوب بودند نه آنكسي كه مردم خود بر خود نصب كنند ياكسي كه به زور خود را امـيـر آنـها گرداند همچنين فرمانروايان بعد از پيغمبر بايدآنها باشند كه خود او معين فرموده است . دلـيل سيم آنكه خداوند تعالي امر بمعصيت و قبائح و ظلم و امثال آن نمي كند پس اولوالامري كه خداوند اطاعت او بر مردم واجب كرده است بايد از خطا معصوم باشد وبمعصيت امر نكند . دليل چهارم آنكه بسياري از خلفا مانند يزيد و وليد فاسق بلكه بي دين بودندباجماع همه مسلمانان و يزيد امر بكشتن حضرت سيدالشهداء عليه السلام كرد , ووليد اتباع خود را امر كرد براي او شراب بـر بـالاي خانه كعبه برند , حجاج بن يوسف ثقفي امر كرد كعبه شريفه را بمنجنيق بندند و خراب كنند و جلادان خود را امرمي كرد پارسايان و نيكان را در مجلس او گردن ميزدند . اگـر اطاعت اين فرمانروايان واجب باشد قتل نفوس محترمه و هتك احرام كعبه واجب مي شود و در حكم خدا تناقض لازم مي آيد . و اگر گوئي فرمانروايان عهد پيغمبر صلي اللّه عليه و آله كه طاعت آنها واجب بودمعصوم نبودند باتفاق پس فرمانرواياني بعد از وي هم لازم نيست معصوم باشند . درجـواب گـوئيـم ايـن دو حـال را قـيـاس بـيـكـديگر نتوان كرد چون در عهد خود آن حضرت اگـراخـتلافي ميان حكام و رعايا اتفاق مي افتاد و حكام فرماني بخلاف حكم خدا مي دادند ورعايا مـي دانستند بر خلاف حكم خداست ميان آنها اختلاف مي افتاد چون پيغمبر صلي اللّه عليه و آله و سـلـم خود زنده بود رجوع باو مي كردند و چاره آنرا خداوند در همان آيه فرمود : فان تنازعتم في شي ء فردوه الي اللّه و الرسول . سـوره نـسـاء آيـه 62يـعـنـي اگر ميان شما ( رعايا و حكام يا سپاهيان و سركرده ها ) نزاع افتد در چيزي آنرا به خداي تعالي و رسول بازگردانيد , اما پس از رحلت او تدارك اين امر ممكن نبود چون اختلاف ميان رعايا و خليفه مرجعي نداشت , امام فخر رازي در تفسير كبيرگويد مراد از اولي الامر خـلفا نيستند و نظير دليل چهارم كه ذكر كرديم آورده است ,آنگاه گويد مراد از اولوالامر علماي دين و اهل حل و عقدند وقتي بر چيزي اجماع كنند . امـا اين سخن از اين مرد با اين تبحر در علوم كه نظير آن در اسلام براي ديگري اتفاق نيفتاد بسيار عجيب است زيرا كه معني اولي الامر صاحب فرمان است و هيچكس ازآن غير اين معني نمي فهمد و نـيز مراد اطاعت هر فرد از افراد فرمانداران است نه آنكه همه اجماع كنند و كلمات قرآن را نبايد حمل بر معني غير معروف كرد بي شاهداز قول لغويين و عبارات فصحا .

---

اثبات نبوت
شعراني - ميرزا ابوالحسن 1 - يعني در حدود ماموريتي كه داشتند اطاعتشان بر ديگران لازم بود نه بطور اطلاق ( ناشر )